Kürtleri 'Laikleştirme' Çabaları
Kürtler, İslâmiyet'i kabul ettikten sonra tarihsel süreç içerisinde sosyal, siyasal ve kültürel alanlarda yükselişe geçmiştir. Söz konusu yükseliş, Kürtlerin sınırları içerisinde yaşadığı Osmanlı'nın Batılılaşma temayüllerinin belirmesiyle önce duraklamaya, daha sonra ise açık bir şekilde gerilemeye evrilmiştir. Batılılaşmanın en önemli unsuru olan “laikleşme ve sekülerleşme” ise, Kürtlerin mağduriyetinin başlıca sebeplerini teşkil etmiştir.
Batılı güçler ve onlarla birlikte hareket eden yapılar, 20. yüzyılda laiklik adına mağdur ettikleri Kürtleri; 21. yüzyılda, kendi projelerinin selameti için “seküler kara gücü” olarak konumlandırmaya çabalamaktadır. Açık bir ifadeyle, “laikliğin mağduru” olan Kürtler, “laikliğin fedaisi” haline getirilmeye çalışılmaktadır.
Raporumuzda, Kürtleri laikleştirme sürecinin yerel aktörleri, bulundukları coğrafya ya da bağlı oldukları fikrî/siyasî yapılar temel alınarak; Şam Ekolü, Talabani Ekolü, İran Marxist Hareketi, Avrupa Diasporası ve Türk Solu menşeli DDKO olarak kategorileştirilmiştir. Söz konusu yapıların tarihsel süreç içerisinde nasıl oluşturulduğu ve ne gibi sonuçlar doğurduğu değerlendirilmiş; Kürtlere yönelik “laikleştirme/sekülerleştirme” projelerinin ipuçları ortaya konulmuştur.